به گزارش ایرنا، روزنامه وال استریت ژورنال روز چهارشنبه نوشت: اوایل سال جاری میلادی، اف بی آی (پلیس فدرال آمریكا) با ارسال نامه ای محرمانه به یك شركت مخابراتی، خواستار ارایه مدارك شناسایی و دیگر اطلاعات مربوط به مشتركان شد.

در مقابل، این شركت مخابراتی، دست به اقدامی غیر منتظره زد و با ارایه داد خواستی به دادگاه، از اقدام پلیس شكایت كرد.

وزارت دادگستری آمریكا نیز علیه شركت مخابراتی آمریكا به اتهام 'به خطر انداختن امنیت ملی' پرونده تشكیل داد.

نكته جالب در این پرونده ها، میزان محرمانه بودن نامه های اف بی آی است. فرد دریافت كننده در شركت مخابراتی، حتی اجازه ندارد دریافت چنین نامه ای را تایید كند و تنها كسانی كه می توانند به نامه های یاد شده دسترسی پیدا كنند، وكیلان شركت هستند.

استیون ولادك، استاد دانشكده حقوق دانشگاه واشنگتن، با اشاره به دعوای حقوقی بر سر ارایه اطلاعات به پلیس، می گوید 'این دعوا، سوالی را مطرح می كند كه كنگره همواره تلاش كرده به آن پاسخ دهد. پرسش این است كه چگونه می توان از حقوق دریافت كنندگان نامه های اف بی آی طبق قانون اساسی دفاع كرد؛ در حالی كه شما در فضایی محرمانه فعالیت می كنید؟'

محرمانه بودن نامه های اف بی آی به قدری است كه حتی نام و مشخصات شركت های مخاطب آن را نمی توان تشخیص داد.

مایكل كیشنیك، مدیر عامل شركت مخابراتی 'كردو' در سان فرانسیسكو تاكید می كند 'میان حریم خصوصی افراد و الزامات امنیتی در این كشور، تنشی جدی وجود دارد. ما فكر می كنیم این موضوع را باید از طریق دادگاه حل و فصل كرد.'

اف بی آی در نامه های محرمانه اش به شركت های مخابراتی، معمولا اطلاعات مالی و نیز اطلاعات مربوط به تلفن و اینترنت مشتركان را درخواست می كند. بر اساس گزارش وزارت دادگستری آمریكا از سال 2003 تا 2006، 192 هزار و 499 نامه از این دست به گیرندگان مختلف ارسال شده است.

ارسال نامه های امنیتی – اطلاعاتی به شركت های مخابراتی آمریكا طی سال های اخیر رو به گسترش بوده است. در سال 2000 حدود 8 هزار و پانصد نامه و سال گذشته میلادی 16 هزار و 511 نامه از اف بی آی به این شركت ها فرستاده شد.

مترجمام**9163** 1506